Postępowanie egzekucyjne to ostatni etap starań wierzycieli mających doprowadzić do odzyskania należności od dłużnika. W tym momencie w sprawę włącza się komornik, którego zadaniem jest działać jak najskuteczniej, ale jednocześnie na podstawach i w granicach prawa. Przepisy określają między innymi to, jakie przedmioty i dobra mogą zostać przez niego zajęte. Znajomość tych regulacji jest kluczowa również i dla dłużnika. Jak prezentuje się ten katalog? W jakich ramach może działać komornik sądowy?
1. Co może zająć komornik?
2. Co nie może być zajęte przez komornika sądowego?
3. Jak wygląda egzekucja komornicza?
Jak wyjaśnia KPR Restrukturyzacyjna, przepisy prawne regulujące działania komornika sądowego zawarte są w Kodeksie Postępowania Cywilnego, Ustawie o komornikach sądowych i egzekucji oraz Ustawie o kosztach komorniczych.
Co może zająć komornik?
Zacznijmy od wyjaśnienia podstawowej kwestii: co może zająć komornik? Prowadzone postępowanie egzekucyjne bazuje na wniosku egzekucyjnym z tytułem wykonawczym, w którym są wskazane sposoby egzekucji. Oznacza to, że nie jest to decyzja komornika sądowego – bazuje on na wytycznych. Najczęściej zajęciu podlegają:
– wynagrodzenie, emerytura i renta,
– środki zgromadzone i trafiające na rachunek bankowy,
– nadpłata podatku,
– ruchomości lub nieruchomości należące do dłużnika.
Trzeba pamiętać, że w obrębie spraw egzekucyjnych wykorzystuje się tylko te dobra, których właścicielem jest dłużnik.
Najpopularniejszym sposobem działania jest po prostu zajęcie wynagrodzenia wynikającego z umowy o pracę, umowy zlecenie czy umowy o dzieło. Komornik kieruje odpowiednie zapytanie do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, uzyskując informacje na temat tego, kto opłaca składki dłużnika. Następnie kieruje wniosek o zajęcie pensji dłużnika na adres pracodawcy. W przypadku umowy o pracę dłużnikowi trzeba pozostawić część pieniędzy niezbędnych do życia – ta kwota jest równa wysokości wynagrodzenia minimalnego. W pozostałych przypadkach zająć można nawet 100% środków.
Drugim popularnym sposobem egzekucji jest zajęcie środków na koncie bankowym osoby zadłużonej. Do dyspozycji dłużnika pozostawia się 75% minimalnej płacy w danym roku. Zajęciu podlegają także ruchomości i nieruchomości, które następnie wystawiane są na licytację komorniczą, a z uzyskanych w ten sposób pieniędzy spłaca się dług.
Co nie może być zajęte przez komornika sądowego?
Istnieje także katalog ruchomości, których komornik zająć nie może. Uwzględniono na te liście przede wszystkim rzeczy konieczne do normalnej egzystencji. Są to:
- przedmioty gospodarstwa domowego (np. pralka, lodówka, odkurzacz, płyta indukcyjna, umeblowanie),
- ubrania – zarówno codzienne, jak i związane z wykonywaniem pracy – oraz pościel,
- zapasy żywności i opału niezbędne w perspektywie nadchodzącego miesiąca.
Wolne od zajęcia są także niektóre wpływy na konto, na przykład świadczenie 500+, zasiłki dla opiekunów, dodatki rodzinne.
Koniecznie trzeba tu podkreślić, że od zajęcia wolne są wyłącznie pojedyncze sztuki wskazanych przedmiotów. Oznacza to, że jeśli w danym gospodarstwie domowym są trzy odkurzacze lub dwie lodówki, te dodatkowe rzeczy będzie można zająć. Ważnym warunkiem jest również to, że zajęciu nie podlegają wyłącznie przedmioty o przeciętnej wartości. Oznacza to, że zabytkowe meble czy ubrania od projektanta komornik może już wykorzystać w swoich działaniach.
Jak wygląda egzekucja komornicza?
W zdecydowanej większości przypadków postępowanie komornicze wszczyna się na wniosek wierzyciela. Komornik najpierw wykorzystuje najprostsze metody: zajęcie rachunku bankowego oraz wynagrodzenia za pracę. Jeśli to niewystarczające, dopiero później przechodzi na kolejne etapy.
Artykuł sponsorowany